Muzyka

Rocksteady to gatunek muzyczny wywodzący się z Jamajki, będący następcą ska i prekursorem reggae. Czas kiedy powstało rocksteady nie jest łatwy do ustalenia. Oficjalnie mówi się o przełomie roku 1965 i 1966, z tym że, na początku muzycy grali ten styl w ogóle nie przypisując mu nazwy. Era tego gatunku trwała mniej więcej do roku '68. Przez tak krótki okres królowania tego stylu w jamajskiej muzyce zmieniło się bardzo wiele. Rocksteady odcisnęło swe piętno na kolejnych gatunkach, w tym także na reggae.

Termin rocksteady pochodzi od stylu tańca, o którym wspomniał Alton Ellis w piosence Rock Steady. Pierwszym międzynarodowym hitem tego gatunku była piosenka American soul Johnny'ego Nasha Hold Me Tight z 1968 roku, która osiągnęła numer jeden w Kanadzie.

Gatunek charakteryzuje się zdecydowanie wolniejszym tempem niż ska, co doprowadziło to do wielu zmian w muzyce. Na pierwszy plan wysuwa się melodyjna i bardziej pulsująca linia basu i bębnów oraz czysty śpiew. Rocksteady korzysta z niektórych elementów muzycznych z rhythm and blues (R and B), jazzu, ska oraz afrykańskich bębnów. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych elementów, jak w ska, są niecodzienne rytmy, akordy staccato grane, w środku, przez gitarę i fortepian. Większe pole do popisu mają tu również piosenkarze, którzy w ska nie mogli całkowicie spełnić swych talentów wokalnych choćby ze względu na szybsze tempo nagrań.

Dzięki rocksteady muzyka jamajska zaczęła przybierać tę formę, którą widzimy dziś w reggae, dub, a także w ragga. W każdym z tych stylów na pierwszy plan wychodzi bas i perkusja - pozostałość po rocksteady.

Najważniejszymi wokalistami ery rocksteady bez wątpienia są Ken Boothe, Delroy Wilson, czy Alton Ellis. Natomiast grupy to The Gaylads, The Ethiopians, D esmond Dekker and  the Aces, The Wailers, The Melodians, The Techniques, Tommy McCook And The Supersonics i wiele innych. Większość jamajskich producentów próbowała swych sił w wypromowaniu wokalistów i zespołów rocksteady. Palmę pierwszeństwa wiedli w tym jednak Duke Reid i Coxsone Dodd.

Teksty

We wczesnej muzyce ska widzieliśmy płynącą radość z odzyskania przez Jamajkę niepodległości, to w dobie rocksteady nie było już tak wesoło. Bieda, przemoc, głód i ubóstwo stały się rzeczywistością Jamajczyków. Muzycy zaczęli utożsamiać się z młodzieżą z miejskich gett w Kingston - Riverton City, Greenwich Town and Trenchtown. Wtedy też właśnie przylgnęło do rocksteady określenie - muzyka Rude Boys. Teksty piosenek bardzo często opiewały chwałę i dumę z bycia Rude boys. Nierzadko też można było doszukać się w nich wątków kryminalnych - czyli codzienności życia w getcie.

Wizerunek Rude boys w muzyce rocksteady zawdzięczać można także filmom, które wtedy były popularne, np. James Bond. Wielu młodych chciało utożsamiać się z kinowymi twardzielami i trzeba przyznać, że całkiem nieźle im to wychodziło.

Liryka gatunku nie ograniczała się jednak tylko do przemocy. Powstawały także utwory o miłości, religii i ruchu Rastafarii, ale nie w takim stopniu jak w następcy tego gatunku - Reggae.

Rocksteady prekursor Reggae

Gatunki rocksteady i reggae powstały w prawie jednym czasie i oba swoje powstanie zawdzięczają Ska. Panująca od czasu sensacyjnej zbrodni Drummonda atmosfera nieufności wobec wykonawców ska, w połączeniu z niepokojami społecznymi wywołanymi polityczno-ekonomicznym kryzysem, stały się zapowiedzią kolejnych zmian na muzycznej scenie Jamajki. Najczęściej przytaczana wersja wydarzeń głosi, że wyjątkowo gorące lato roku 1966 zmusiło muzyków do grania w nieco wolniejszym tempie; z kolei gitarzysta Lynn Taitt twierdził, że to on jako pierwszy spowolnił wykonanie skanku, uznawszy tempo ska za zbyt szybkie do utworu Hopetona Lewisa pt. Take It Easy. Oprócz spokojniejszego tempa, w muzyce rocksteady na dalszy plan zeszły instrumenty dęte, ustępując miejsca bardziej rozbudowanym liniom basowym.

Mniej więcej latem 1968 roku nastąpiło kolejne spowolnienie tempa, gitarzyści zaczęli zwracać się ku bardziej rockowemu brzmieniu, zaś fortepian ustąpił miejsca elektrycznym organom Hammonda, dając w ten sposób początek wczesnemu reggae - early reggae (szczególnej popularności wśród brytyjskich skinów zawdzięcza ono swoją drugą nazwę, skinhead reggae). Dość charakterystyczne dla tego okresu było nagrywanie coverów amerykańskich przebojów soulowych, zwłaszcza spod znaku wytwórni Motown Records i Atlantic Records. Wśród najważniejszych grup ery rocksteady/early reggae wymienić warto The Gaylads, The Paragons, The Pioneers, The Upsetters oraz The Maytals.